Wie ben ik ?

Eugenie als drie jarig kind

Dit ben ik. Ik ben hier drie jaar. Ik ben dat gevoelige kind. Dat nieuwsgierige kind. Dat leergierige kind. Dat kind dat zich niet echt liet dwingen. Dat kind met een eigen wijsheid. Ik ben dat kind dat heel gericht haar eigen weg volgt, vol levenslust en heel blij en enthousiast kan zijn. Ik ben dat kind dat enorm gehecht is aan de waarheid en absoluut niet kan liegen. Ik ben gericht op liefde, harmonie en vrede. Ik kan niet tegen ruzie en onrecht. Ik ben ook dat kind dat diep nadenkt over levensvragen en een enorme sterke binding heeft met de natuur. Want daar kan ik me opladen. 


Ik ben een kind dat alles haarfijn aanvoelt. Ik kijk naar de mensen om me heen, ik doorzie hen allemaal. Maar ik snap niet dat zij elkaar niet zien. Ik zie, voel en weet zoveel meer... 


Ook minder leuke dingen, wezens waar ik bang voor ben. Mijn ouders, echt hele lieve mensen, geven me veel liefde en troosten me als ik weer eens angstig bij hun in bed kruip.

Dit ben ik, ik zie, voel en weet zoveel meer...

Ik herinner me dat ik op een gegeven moment met het licht aan mocht gaan slapen, zodat ik 'ze' niet zag en mijn ouders ook rust hadden. Dat heb ik tot mijn 8e gedaan... 


Omdat mijn ouders me niet kunnen helpen, zij zien 'ze' niet; neem ik een resoluut besluit. Ik kan me maar beter afsluiten, zodat ik 'ze' ook niet meer zie... Ik ga steeds meer uit mijn gevoel en naar mijn hoofd. Daar is het veilig. Denk ik...

Maar ik blijf natuurlijk wel allerlei signalen oppikken uit mijn omgeving , die zich vast gaan zetten in mijn lichaam.

Op een gegeven moment ben ik op... Het is 2002 en mijn veilige wereld van het denken die ik zo zorgvuldig om me heen heb opgebouwd, stort in.


Ik kan niet meer...

Mijn lichaam denkt: 'Tot hier en niet verder.' Mijn geheugen is met vakantie. Mijn concentratie heeft zich verstopt ergens waar ik niet bij kan. En mijn geduld is verhuisd naar Timboektoe. 


Ik wil alleen nog maar slapen, loop dagenlang te snotteren vanwege de huilbuien. De huisarts zegt dat ik een identiteitscrisis heb, de psycholoog noemt het een burn-out. 

Inmiddels zit ik al bijna een half jaar thuis als een vriendin mij attendeert op een spiritueel therapeut. Ik maak een afspraak en ga twee weken later naar haar toe. De eerste sessie is heftig en pijnlijk omdat er zoveel blokkades zitten. Maar ik kan alleen maar denken: 'Wat is dit heerlijk, ik wil meer!' Het voelt als thuiskomen bij mezelf. Ik blijk zoveel te voelen, aan te voelen, gewoon te weten. De spirituele wereld gaat voor me open! 


Ik ben daarna cursussen gaan volgen om mezelf verder te ontwikkelen. En ik weet dat ik niet de enige ben die dat doet. Waarschijnlijk doe jij dat ook! Zo'n 16 jaar lang heb ik me  verdiept. Puur voor mezelf. Nooit de intentie gehad hier iets voor een ander mee te doen. Totdat...


Wie ben ik?

 Ik verdiep me al jaren in spiritualiteit,

puur voor mezelf.

Inmiddels schrijven we 2017. Ik houd ervan om mensen en organisaties in ontwikkeling te krijgen. Neem dus met veel plezier de uitdaging aan om van de school waar ik op dat moment werk, weer een bloeiende en groeiende organisatie te maken. Maar op de een of andere manier werkt het niet. 

Ze zeggen weleens dat er eerst een crisis nodig is voor je erachter komt dat je je hart moet volgen.

Eugenie als volwassen vrouw in haar praktijk

Ook ik heb een wake-up call nodig om te beseffen dat ik niet op mijn plaats ben in deze baan. Tot en met allerlei lichamelijke klachten aan toe blijf ik in eerste instantie mijn gevoel negeren. Want ja, ik ben ergens aan begonnen en dan maak ik het ook af. Dat is mijn drive. Ik ben een doorzetter eersteklas. In juni 2017 komt het moment dat mijn team en ik besluiten om uit elkaar te gaan. Ik trek mezelf terug. Voor mezelf is dit wel zo eerlijk! 



En ik besluit datgene te gaan doen

wat me gelukkig maakt!

Wat ik namelijk het allerleukste vind aan mijn werk als leidinggevende is organisaties en mensen in ontwikkeling te brengen. Daar een bijdrage aan te leveren. Dat is waar ik goed in ben en waar ik blij van word. Ik vertel dat tegen mijn bestuurder en krijg zo de functie van beleidsmedewerker onderwijs en kwaliteit. Daarnaast volg ik in dat jaar een opleiding tot energetisch coach. In eerste instantie voor mijn eigen persoonlijke ontwikkeling. Echter, al tijdens de opleiding stromen de cliënten binnen. En dat gebeurt nog steeds, wekelijks weten mensen de weg naar de praktijk te vinden. 


Sinds januari 2022 heb ik mijn baan in het onderwijs vaarwel gezegd en richt me volledig op mijn praktijk. Niet dat ik niet meer werk in het onderwijs... een van mijn opdrachtgevers is mijn vorige werkgever. Ik coach leerkrachten om de beste versie van zichzelf te worden en zo een goede leerkracht te zijn voor de kinderen!

Wat anderen zeggen over mij

tarotkaart

Het is altijd mooi om met een van de prachtige kaarten en de bijbehorende teksten van Eugenie het weekend in te gaan. Ze voelt veel aan en schrijft duidelijk, prettig en helder. Ze is een supergoede coach en haar energetische behandelingen zijn heel fijn. Haar humor en lach werken bovendien aanstekelijk.


Carin v.d. Noort




mens in het donker met sterrenlicht

Douchen en mijn haar wassen, betekende 4 uur slapen om bij te komen. Zo benauwd. De tweede keer dat Corona mij besmette, maakte me echt ziek. De longarts kon weinig voor me doen, anders dan me opnemen en aan het zuurstof leggen. Dat deed ze liever niet: “Je lichaam moet het zelf oplossen,” was haar heldere boodschap. Eugenie bood haar hulp aan. Dat werd een contact met 125 kilometer ertussen. En toch voelde ik haar energie door mijn longen stromen. Het bleek een keerpunt. Vanaf dat moment zette het herstel in. Ik schrijf deze tekst vier weken later. Nog steeds kamp ik met naweeën van dat vreselijke virus. Zo blijf ik snel vermoeid en blijven mijn longen kwetsbaar. Maar mijn lichaam vond en vind de weg naar genezing. Zonder IC….Ik ben je dankbaar voor dat moment dat zorgde voor de ommekeer Eugenie.


Erik-Jan Hopstaken


twee ontvangende handen

Nou waar moet ik beginnen. Ik kom nu al meer dan een jaar bij Eugenie en elke keer na een behandeling kom ik met nieuwe energie, zonder pijntjes en verheldering van mezelf naar buiten. Je laat me zien wat ik al weet en het ook voelen. De afstandshealingen zijn zo bijzonder om mee te maken, zelf wil ik dat altijd in alle rust ervaren. Maar 1 x was ik gewoon bezig en later dacht ik 'wat was het ineens warm op bepaalde plekken!" En zag ik dat op dat tijdstip Eugenie mij had behandeld en met de terugkoppeling klopte precies wat ik voelde met wat ze gedaan heeft. Ik raad haar zeker aan anderen aan. 


Chantal Neggers

scrabble letters BLOG

Ik vind het altijd fijn hoe je iets beschrijft. Zo herkenbaar.

En niks moet alles mag, geen gepush.

Dan lees ik je blog en de kaarten zijn ook elke keer zo mooi.

Geeft me een warm gevoel en kan er hoop en kracht uit putten en zorgt weer voor een lichtpuntje in deze donkere tijd.

Ik kijk dan weer uit naar de uitkomst de volgende dag en is vaak erg herkenbaar en ben dan vaak weer dankbaar voor alle positiviteit.


Daisy Sonneveldt 


Share by: